fot. Pixabay.com

Na początku objawy choroby Parkinsona są łagodne, a poprzez to niektórzy je bagatelizują. W chorobie tej dochodzi do pogorszenia sprawności i spowolnienia. Pojawia się również drżenie, a potem dochodzą do tego objawy wegetatywne i umysłowe. Jakie jeszcze są objawy choroby Parkinsona?

Początkowe objawy choroby Parkinsona

Na początku choroby może pojawić się jeden albo kilka następujących problemów:

  • pogorszenie sprawności,
  • drżenie,
  • spowolnienie,
  • zaburzenia postawy ciała.

W przypadku pogorszenia sprawności ruchy ręki albo nogi (przeważnie po jednej stronie ciała) zaczynają być zwolnione oraz mniej zgrabne. Do tego towarzyszy im uczucie sztywności mięśni. Poza tym może dojść do zmiany charakteru pisma, gdyż pacjent zaczyna stawiać małe litery. Z kolei ruchy spontaniczne, takie jak: gestykulacja czy też balansowanie rękami podczas chodzenia są bardziej ubogie. Może się również pojawić utykanie na jedną nogę albo szuranie nogą.

Z kolei takie typowe drżenie parkinsonowskie jest na początku bardziej dyskretne i bardzo często jednostronne. Do jego nasilenia dochodzi podczas odwrócenia uwagi, a zmniejsza się lub zanika podczas wykonywania precyzyjnych ruchów. Dotyczy ono głównie palców i dłoni, a rzadziej pozostałych części rąk i można je powstrzymać poprzez wysiłek woli. Jest to drżenie spoczynkowe.

Dochodzi również do spowolnienia, np. w postaci zwolnionej reakcji, trudności z rozpoczynaniem ruchu, a mimika twarzy staje się ograniczona, mowa jest wolniejsza, z kolei chodzenie jest wolniejsze i chory zaczyna stawiać małe kroczki.

Kolejny problem dotyczy pochylenia sylwetki ciała, gdzie zaburzenia równowagi występują głównie przy wstawaniu oraz zmianie kierunku ruchu.

Objawy rozwiniętej choroby Parkinsona

Najważniejsze objawy tej choroby związane są z układem ruchu. U większości osób najczęściej występują dwa z poniżej wymienionych objawów, które tworzą tzw. zespół parkinsonowski:

  • spowolnienie ruchowe,
  • drżenie parkinsonowskie,
  • zwiększone napięcie mięśni,
  • zaburzenia postawy ciała oraz równowagi.

Poza zaburzeniami ruchowymi występują również inne problemy, które są typowe dla tej choroby, a jest to:

  • spadek ciśnienia tętniczego, co powoduje zasłabnięcie;
  • obniżony nastrój psychiczny i tutaj może również pojawić się depresja i lęk;
  • zaburzenie snu;
  • spowolnione myślenie, zaburzenie pamięci oraz orientacji przestrzennej;
  • zaparcia;
  • zaburzenie funkcji pęcherza moczowego oraz zaburzenia potencji;
  • łojotok twarzy, nadmiernie ślinienie albo suchość w ustach;
  • zaburzenie regulacji cieplnej ciała;
  • silne pocenie oraz uczucie utrudnionego oddychania.

Kiedy choroba postępuje dalej, może dochodzić do nasilenia spowolnienia, a wtedy pacjent po prostu zastyga w bezruchu i nie może ruszyć z miejsca bez pomocy drugiej osoby. Taka sztywność i bezruch nasilają się głównie w środku nocy, przez co mogą nawet obudzić chorego, gdyż nie może on poruszyć się w łóżku, aby zmienić pozycję ciała.

fot. Pixabay.com

Natomiast upośledzenie ruchów naprzemiennych powoduje trudności podczas wykonywania czynności, które wymagają zmiany kierunku ruchu, np. krojenie. To samo jest z gryzieniem i żuciem, przez co występują problemy z połykaniem.

Z kolei zaburzenia postawy ciała i równowagi przyczyniają się do częstych upadków. Natomiast nieprawidłowa oraz zgarbiona sylwetka ciała przyspiesza zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa.

W rozwiniętej chorobie Parkinsona drżenie może mieć różny przebieg. Pojawia się jako jeden z pierwszych objawów, a potem może zniknąć, ale też może rozszerzyć się na drugą stronę ciała. Najsilniejsze jest wtedy, gdy ręce albo nogi pozostają w spoczynku, a będzie się zmniejszało podczas wykonywania ruchu zamierzonego albo podczas trzymania jakiejś pozycji. To oznacza, że drżenie parkinsonowskie nie powoduje upośledzenia wykonywania codziennych czynności. Jednak u niektórych osób takie drżenie będzie miało charakter mieszany, a to oznacza, że będzie miało podobną siłę zarówno w spoczynku, jak i w ruchu.

Późny etap choroby Parkinsona

Na tym etapie osoba chora może mieć przez większość dnia dyskinezy albo być w silnym bezruchu. Mogą pojawiać się nieprzewidywalne napady bezruchu albo nagłe przełączenia pomiędzy złą a taką względnie dobrą sprawnością.

Do tego zaczynają pojawiać się zaburzenia wegetatywne, czyli dochodzi do obniżenia ciśnienia tętniczego, które powoduje zasłabnięcia i upadki, a także do zaparć, zaburzeń funkcji pęcherza moczowego oraz do napadowego zwiększenia potliwości, czemu może towarzyszyć utrudniony oddech.

Kolejnymi objawami są problemy umysłowe, takie jak: spowolnienie myślenia, upośledzenie pamięci, zaburzenia orientacji przestrzennej. Do tego może dojść depresja i lęk.

Wymienione wyżej problemy utrudniają codzienne funkcjonowanie osoby chorej, np. poruszanie się czy też prowadzenie samochodu. Dlatego tak ważne znaczenie ma wczesne rozpoznanie oraz rozpoczęcie leczenia, aby spowolnić chorobę.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here