Wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jest chorobą, za którą przeważnie odpowiadają enterowirusy. Powodują one objawy, które przypominają symptomy bakteryjnego zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, ale mają one łagodniejszy przebieg. Wirusowe zapalenie jest o wiele częstsze niż zapalenie bakteryjne. Wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych rzadko zagraża życiu, ale i tak może mieć ciężki przebieg. Jak wygląda diagnoza oraz leczenie zapalenie wirusowego?
Diagnoza wirusowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych
Przy tej chorobie wyróżnia się dwie ważne metody diagnostyczne. Jedną z nich jest badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, a drugą jest posiew płynu mózgowo-rdzeniowego, który jest pobierany za pomocą inwazyjnej punkcji lędźwiowej.
Poza tym bardzo ważne znaczenie ma wywiad lekarski, a także badanie fizykalne osoby chorej. W badaniu lekarskim trzeba zwrócić uwagę na stan ogólny osoby chorej, aby sprawdzić, czy nie ma ewentualnych zaburzeń świadomości, a także konieczne jest ocenienie czynności życiowych. Do tego lekarz musi zmierzyć osobie chorej ciśnienie, a także sprawdzić częstotliwość rytmu serca. Trzeba także sprawdzić, czy na głowie nie występują ślady urazów, a także czy nie ma wysypki na skórze, która bardzo często występuje przy zakażeniach wirusowych.
Poza tym można jeszcze wykonać inne badania, do których zalicza się:
- posiew krwi;
- badania laboratoryjne krwi;
- badania przedmiotowe, a także badania podmiotowe, co będzie pozwalało ocenić objawy chorobowe;
- badania obrazowe mózgu, np. rezonans magnetyczny.
Leczenie wirusowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych
Leczenie tej choroby ma przeważnie charakter objawowy, a to oznacza, że obejmuje leczenie wysokiej gorączki i dolegliwości bólowych, a także odpoczynek chorego, poprawienie zaburzeń elektrolitowych oraz terapię, która ma na celu wyeliminowanie drgawek, leczenie przeciwzapalne. Do tego należy przyjmować preparaty moczopędne, dzięki którym będzie można obniżyć ciśnienie śródczaszkowe oraz obrzęk mózgu, a także należy chorego odpowiednio nawadniać, co pozwoli zapobiec odwodnieniu oraz przewodnieniu.
Powikłania po wirusowym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych
W przypadku wirusowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ryzyko pojawienia się powikłań jest znacznie mniejsze niż przy bakteryjnym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Tutaj z możliwych powikłań może pojawić się:
- padaczka,
- obrzęk mózgu,
- drgawki,
- zespół nieadekwatnej sekrecji hormonu antydiuretycznego.
Przy wirusowym zapaleniu rzadko pojawiają się poważne problemy zdrowotne.
Zapobieganie wirusowemu zapaleniu mózgu
Niektórym rodzajom wirusowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych można zapobiegać poprzez szczepienia ochronne.
Kto jest źródłem zakażenia przy wirusowym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych?
Źródłem zakażenia wirusami, które są odpowiedzialne za zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, są osoby zakażone, chociaż nie zawsze muszą oni chorować na zapalenie opon. Mogą to być również zdrowi nosiciele, którzy chorobotwórcze drobnoustroje rozsiewają przeważnie drogą kropelkową albo fekalno-oralną. Kiedy dojdzie do zakażenia, wirusy te zaczynają replikować się w tkance chłonnej górnych dróg oddechowych albo przewodu pokarmowego. Następnie wywołują one wiremię, a to oznacza, że są we krwi i razem z nią dostają się do ośrodkowego układu nerwowego. Okres wylęgania tej choroby wynosi przeważnie od kilku do kilkunastu dni.
Co trzeba zrobić, gdy dojdzie do wirusowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych?
Wszystkie osoby, u których podejrzewa się wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych muszą zostać poddane hospitalizacji. Dlatego koniecznie trzeba zgłosić się do lekarza, a jeżeli stan chorego jest już bardzo poważny, należy wezwać pogotowie ratunkowe. Z powodu zaraźliwości niektórych postaci zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, konieczne jest ograniczenie liczby osób, które będą miały kontakt z osobą chorą.
Gdzie leczone są osoby chore na wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych?
Wszystkie osoby, u których podejrzewa się albo już zostało zdiagnozowane wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, konieczne jest poddanie ich hospitalizacji. Taka hospitalizacja jest potrzebna, aby przeprowadzić prawidłową diagnostykę, a także wykonać nakłucie lędźwiowe, które można wykonać tylko w warunkach szpitalnych.
